"Στη φωλιά του κούκου" - Κινηματογραφική Λέσχη Άρτας
23:30 στον Κινηματογράφο ΠΑΛΛΑΣ με την ταινία «Στη Φωλιά του Κούκου» και
είσοδο ελεύθερη.
Πέντε μήνες μετά την τελευταία μας προβολή για την 1η σεζόν, έφτασε η ώρα
για να επιστρέψουμε. Μόνο που η επιστροφή – στο νού μας – δεν
περιορίζεται σε φράσεις του στυλ «τα περάσαμε όμορφα», επομένως, ας
συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Στη 2η σεζόν θέλουμε να τα περάσουμε
ομορφότερα. Αυτό, σημαίνει αλλαγές. Αλλαγές που βασίζονται στον περσινό
μας κορμό, ο οποίος συνοψίζεται σε προβολές ταινιών στη σκοτεινή αίθουσα.
Μία από τις σημαντικότερες εξ αυτών, είναι τα διαφορετικά αφιερώματα που
θα κάνουμε κάθε μήνα. Ποιος θα μας κάνει ποδαρικό; Ο Jack Nicholson. Η
ανάλυση του βιογραφικού του ίσως και να φαντάζει περιττή, σκεπτόμενοι το
πόσες φορές έχει παρελάσει από τις οθόνες μας, ηθελημένα και μη. Από την
άλλη, το ότι η 10η Οκτωβρίου γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής
Υγείας μόνο ως παρανοϊκή συγκυρία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Το μάτι
γυάλισε, οι παλάμες έπιασαν φωτιά από το πολύ τρίψιμο και η προβολή της
ταινίας «Στη φωλιά του κούκου», ήταν μονόδρομος.
Ο Randle P. McMurphy στέλνεται σε μία ψυχιατρική κλινική, «συνοδευόμενος»
από ένα δίλημμα: Έχει όντως κάποιο πρόβλημα ώστε να δικαιολογεί τη θέση
του εκεί, ή το παίζει τρελός έτσι ώστε να αποφυγεί τα καταναγκαστικά έργα
που του επιβάλλει η ποινή του, εξαιτίας της απόπειρας βιασμού μιας
ανήλικης; Ο αντισυμβατικός του χαρακτήρας κάνει την περίπτωσή του άκρως
ιδιαίτερη, με αποτέλεσμα η ταινία να παίζει συνεχώς με τη σκέψη του θεατή.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί τρελοί, οι έγκλειστοι ή οι «ελεύθεροι»; Πώς
ορίζεται η ελευθερία ανάλογα με τον τρόπο σκέψης και ζωής του καθενός; Η
ψυχαναγκαστική ανάγκη να βάζουμε καλούπια σε ό, τι κάνουμε, μήπως μας
καθιστά «σκλάβους»; Από τα πρώτα λεπτά της παραμονής του στην κλινική,
καταλαβαίνει ότι το «σύστημα» επιτάσσει μαριονέτες και όχι ανθρώπους που
προσδοκούν κάτι καλύτερο. Το προσωπικό δεν στέκεται πλάι στον ασθενή αλλά
από πάνω του. Κανείς δεν τολμάει να αντιδράσει, ανεξάρτητα αν το φυτίλι
περιμένει υπομονετικά κάποιον να το ανάψει. Για μαντέψτε…
Η καθημερινότητα του ιδρύματος αλλάζει ριζικά. Πλέον, πράγματα που δεν
βγάζουν νόημα δημιουργούν απορίες, αυτές γίνονται ανησυχίες και έτσι
φτάνουμε σε αντι – δράσεις. Με βάση την κόντρα μεταξύ του McMurphy
και της νοσοκόμας Ratched (εξίσου καθοριστικός χαρακτήρας στην εξέλιξη της
ταινίας) γεννιούνται σκηνές αντικρουόμενων συναισθημάτων. Στιγμές χαράς
και γέλιου φέρνουν σε χρόνο dt απογοήτευση και θλίψη, η ελπίδα, όμως,
πλανάται μόνιμα στην ατμόσφαιρα του έργου. Στο πλευρό του πρωταγωνιστή
στέκονται, μεταξύ άλλων, ο Danny DeVito στην αρχή της καριέρας του και ο
μετέπειτα τρελός επιστήμονας από την «Επιστροφή στο μέλλον», Christopher
Lloyd. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε ότι αρκετοί από τους έγκλειστους
– κομπάρσους ήταν ασθενείς και στην πραγματικότητα, και η ατμόσφαιρα
της ταινίας μπορεί να το επιβεβαιώσει.
Το υποκριτικό χάρισμα του Nicholson είναι τέτοιο έτσι ώστε να
παραλληλίζουμε τις ταινίες του με one-man shows και η αλήθεια είναι ότι ο
«Κούκος», δύσκολα αποτελεί εξαίρεση. Η ερμηνεία του παρασέρνει, τρελαίνει,
διασκεδάζει, εμπνέει, ψυχαγωγεί. Το πρώτο Όσκαρ του (από τα 3, μεταξύ τού
αριθμού ρεκόρ των 12 υποψηφιοτήτων) είναι γεγονός και ένας θρύλος
γεννιέται. Τα «χαλινάρια» της σκηνοθεσίας στα χέρια του Milos Forman
(“Amadeus”) χρησιμοποιούνται με αξιοθαύμαστη μαεστρία, η
Louise Fletcher ερμηνεύει έναν από τους πιο μισητούς χαρακτήρες στην
ιστορία του σινεμά, η ταινία κερδίζει περίοπτη θέση στην ιστορία της
Έβδομης Τέχνης, στην εκτίμηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
με 9 υποψηφιότητες και 5 Όσκαρ αλλά πάνω απ’ όλα, στις καρδιές των σινεφίλ
και ειδικά αυτών που διεκδικούν την ελευθερία στην καθημερινότητά τους,
αγνοώντας τις συμβατικές φόρμες και τάσεις ζωής.
Μερικές φορές φτάνει να φαντάζεσαι κάτι ώστε να νιώσεις καλύτερα και, αν
μη τι άλλο, η σκοτεινή αίθουσα εξάπτει τη φαντασία. Η πρώτη μας προβολή
για τη 2η σεζόν πλησιάζει και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι
να σας καλέσουμε αυτό το Σάββατο στον κινηματογράφο Παλλάς, λίγο πριν τα
μεσάνυχτα, έτσι ώστε να κουρνιάσουμε παρέα «Στη φωλιά του κουκού». Καλή
μας αρχή και σας περιμένουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια